در این متن سه حوزه فرهنگی و هنری، آموزش و فولاد به عنوان زمینه هایی برای ارتقای همکاری ها میان دو کشور ایران و هند معرفی و بررسی شده است.

 

تعاملات آموزشی

 

کشور هند، به دلیل وسعت سرزمینی و گستردگی جمعیت، به خصوص در مناطق کمتر توسعه یافته، نیازمند به توسعه رویکردهای جدید آموزشی و تحول در نظام آموزشی با هدف ارتقا کمی و کیفی نظام آموزشی و تحقق عدالت آموزشی بوده است. در این‌راستا، دولت هند در سال 2011 طرح توسعه تبلت دانش‌آموزی هند با نام آکاش (Aakash-akashtablet.com) را با کمک شرکت هندی به نام دیتاویند (Datawind) در مدارس هند و برای پوشش حداقل 10 میلیون دانش‌آموز در فاز اول آغاز کرده است.

همزمان با تولید و توزیع تبلت‌های دانش‌آموزی، دولت هند در سال 2012 به منظور تسریع در طرح آکاش، بودجه دولتی را به منظور توسعه برنامه آموزش الکترونیکی، تسهیل ارتباطات معلم- دانش‌آموز، توسعه کتاب‌های الکترونیکی و سایر موارد مورد نیاز برای توسعه نظام آموزش الکترونیکی در هند اختصاص داده است.

به دلیل آنکه طرح آکاش با هدف ارتقا کیفیت خدمات آموزشی و بهبود فرآیند یادگیری در هند به اجرا درآمده که فرصت مناسبی را جهت بهره‌برداری از تجارب این طرح در اختیار قرار می‌دهد. از اینرو موضوع توسعه نظام آموزش الکترونیکی و بهره‌مندی از تجارب هند در ارتقا کیفیت خدمات آموزشی، یکی از موضوعات راهبردی است که در آینده نظام آموزشی کشور بسیار حائز اهمیت است.

در این راستا و با توجه به رویکردهای جدید کشور در توسعه نظام‌های نوین آموزشی، آمادگی لازم برای همکاری در بهره‌مندی از تجارب آموزشی هند وجود دارد.

 

تعاملات فرهنگی و هنری

 

با توجه به پیشینه فرهنگی مشترک فی ما بین دو کشور ایران و هند، موضوع صنعت سرگرمی‌های چندرسانه‌ای شامل فیلم، پویانمایی و بازی‌های ویدئویی از جمله سرفصل‌های راهبردی در توسعه تعاملات بین دو کشور تلقی می‌شود.

 

در تعامل فرهنگی و هنری با کشور هند، عملا دو دیدگاه می‌تواند مد نظر قرار گیرد:

 

دیدگاه اول- توسعه ارتباطات و تعاملات آکادمیک و آموزشی در عرصه موضوعات هنری و فرهنگی

در این بخش، به دلیل علاقه‌مندی مردم هند به محصولات سینمایی و به دلیل ارتباطات گسترده در این حوزه با کشورهای متقدم اروپایی و آمریکایی، عملا موسسات آموزشی و آکادمی‌های متنوعی با بهره‌مندی از اساتید و محتواهای شاخص و با کیفیت بین المللی آموزشی توانسته‌اند سرفصل‌های آموزشی و دانش‌های مهارتی در عرصه محصولات سینمایی را به خوبی توسعه دهند.

بر این اساس، با توجه به رویکرد جدید دانشگاه بین المللی چابهار، برای توسعه رشته‌های آموزشی در حوزه‌های نوین هنری همانند پویانمایی از یکسو و از سوی دیگر، علاقمندی تعدادی از استودیوهای برتر ایرانی تولید کننده پویانمایی برای همکاری در توسعه آکادمی‌های متصل به تولید برای توسعه زیرساخت آموزش‌های مهارتی به نیروی انسانی، موضوع توسعه رشته‌های دانشگاهی و مهارتی در حوزه پویانمایی با استفاده از همکاری با دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی هندی در دستور کار قرار گرفته است.

در این مسیر، نیازمند هماهنگی‌های بالادستی در سطوح وزارت‌خانه‌های آموزش‌عالی دو کشور جهت تسهیل برای توسعه بستر همکاری‌های آکادمی بین ایران و هند وجود دارد.

 

 

دیدگاه دوم- ورود به بازار گسترده عرضه محصولات فرهنگی شامل سینما و پخش آنلاین

در این دیدگاه، به دلیل تشابه و قرابت فرهنگی که بین دو ملت ایران و هند وجود دارد، می‌توان انتظار داشت که عرصه صادرات محصولات فرهنگی به کشور هند فراهم شود. به صورت خاص، به دلیل قدمت حوزه سینما، اکران سینمایی فیلم‌های سینمایی به کارگردانی آقایان مجید مجیدی و عباس کیارستمی، تجربه شده که در نهایت منجر به فروش حق پخش آثار سینمایی جهت پخش تلویزیونی آثار مجید مجیدی، عباس کیارستمی، اصغر فرهادی و تعدادی دیگر از کارگردانان ایرانی در شبکه‌های تلویزیونی شده است. به صورت خاص، آخرین اثر آقای مجید مجیدی با عنوان فراتر از ابرها، اساسا فیلم سینمایی است که در هند تولید شده و کارگردانی این فیلم با آقای مجید مجیدی بوده است. این موضوع، نشان دهنده آن است که ظرفیت پذیرش محصولات سینمایی در بازار فرهنگی هند وجود دارد.

در این‌راستا، به نظر می رسد در صورتی که هدف‌گذاری مشخصی برای ارائه محصولات و آثار فرهنگی با رویکرد کودک و نوجوان وجود داشته باشد، هم در عرصه سینمایی و هم در عرصه پخش آنلاین، امکان ورود به بازار مخاطب هندی وجود داشته باشد و با توجه به اشتراکات فرهنگی بین دو کشور، امکان جذب مخاطب فراهم باشد.

در حال حاضر، این آمادگی وجود دارد که محصولات پویانمایی فاخر ایرانی جهت اکران سینمایی و یا پخش در شبکه‌های آنلاین معرفی گردد.

 

 

تعاملات در حوزه فولاد

 

کشور هندوستان سومین تولیدکننده بزرگ فولاد در دنیا بعد از چین و ژاپن به میزان حدود 98 میلیون تن در سال 2017 می باشد. ظرفیت تولید فولاد این کشور 125 میلیون تن در سال که 50 میلیون تن به روش کوره بلند، 37 میلیون تن به روش کوره قوس الکتریکی و 38 میلیون تن به روش کوره القایی می باشد. میزان مصرف فولاد این کشور از سال 2009 هر ساله با رشد قابل توجهی همراه بوده به طوریکه عمده تولید فولاد هند در داخل مصرف می شود.

بزرگترین شرکت فولادی هند TATA Steelبا تولید 25 میلیون تن در سال می باشد. منابع وارداتی فولاد هند بیشتر از کشورهای کره جنوبی، چین و ژاپن بوده و مقاصد صادراتی آن به ویتنام، ایتالیا و نپال می باشد. حجم کل صادرات محصولات فولادی هند در سال 2016 حدود 10 میلیون تن بوده است که حدود 10% از تولید می باشد. لازم به ذکر است صنعت فولاد هند 2 درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را به خود اختصاص داده است.

در رابطه با تجارت محصولات فولادی بین ایران و هند روابط ضعیفی وجود داشته است. کل صادرات محصولات فولادی هند به ایران حدود 200 هزار تن از نوع ورق، تیرآهن و میلگرد و واردات آن حدود 100 هزار تن می باشد که نیازمند همکاری های بیشتر در این زمینه می‌باشد. در سال 2014 قراردادی میان شرکت تاتا استیل هند و سازمان توسعه و نوسازی معادنایران نوشته شد که طی آن شرکت تاتا اعلام آمادگی برای راه اندازی یک کارخانه فولادی در چابهار با ظرفیت 10 میلیون تن کرد که متاسفانه به دلایل نامشخص این قرارداد لغو شد. اخیرا قرارداد 2 میلیارد دلاری ریلی مشهد-زاهدان میان هند و ایران بسته شده تا بتوان چابهار را به عنوان کوریدور ارتباطی منطقه در مسیر اهداف هر دو کشور در نظر گرفت. پروژه  مشترکی مابین هند و کره جنوبی در حال اجرا است که تکنولوژی بسیار نوین و بهینه بوده و سازگار با شرایط ایران نیز می باشد (FINEX) .

ایران نیز به عنوان سیزدهمین تولید کننده فولاد دنیا به رقم 21.5 میلیون تن در سال 96 رسیده است که تا دستیابی به 55 میلیون تن تولید در افق 1404 باید افزایش ظرفیت بدهد. در حال حاضر امکان سرمایه گذاری هندوستان در ایران فراهم می باشد و احداث یک کارخانه فولادسازی در چابهار و یا سواحل مکران که تمامی نیازهای صنعت فولاد را پوشش می دهد، می تواند منافع بسیار خوبی برای هر دو کشور داشته باشد.

 

گروه رسانه و رشد:    MLD at CPDI.IR

 

واژه‌های کلیدی: #هند ، #بین‌الملل ، #فولاد ، #فرهنگ ، #آموزش