صنعت هوایی به دو بخش صنعت ساخت (شامل طراحی و ساخت سامانه‌ها و زیرسامانه‌ها مثل موتور و اویونیک) و بهره‌برداری (شامل حمل‌ونقل هوایی بار و مسافر، هوانوردی منطقه‌ای و عمومی، مسائل مربوط به خطوط هوایی، پهپادها با کاربرد تجاری و...) در حوزه هوایی و هوانوردی، تفکیک می‌گردد.
این صنعت علاوه بر اهمیت اقتصادی با گردش مالی سالانه 470میلیارد دلاری در سطح جهان، تأثیر مستقیمی در حفظ امنیت کشور و ارتقای توان دفاعی دارد. ضمن آن که گستره وسیعی از فناوری‌ها ازجمله الکترونیک، مخابرات، موتور، مواد، فرآیندهای ساخت، از پرداختن به حوزه‌های مرتبط با این صنعت توسعه خواهد یافت.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های صنعت هوایی که موجب دانش‌بنیان نمودن بسیاری از مجموعه‌های فعال در این حوزه شده، فاصله اندک بین تحقیقات و پیاده‌سازی صنعتی به‌دلیل سرعت بالای تحولات فناورانه در این حوزه است. شایان‌ذکر است که شرکت‌های دانش‌بنیان با قرارگرفتن در زنجیره تأمین ساخت و توسعه محصولات می‌توانند نقش مهمی در توانمندسازی صنایع بزرگ‌تر و حضور مؤثری در بازارهای بین‌المللی داشته باشند.
برخی از مزیت‌ها و ظرفیت‌های کشور در حوزه توسعه صنعت هوایی:
- موقعیت جغرافیایی کشور و قرار گرفتن در مسیر عبور پروازهای بین‌المللی؛
- توجیه‌پذیری پراکندگی جغرافیایی جمعیت حمل‌ونقل هوایی بین شهرهای مختلف کشور با توجه به تنوع کاربرد محصولات هوایی؛
