جمهوری اسلامی ایران یکی از بزرگترین دارندگان منابع نفت و گاز در جهان است. وجود این داراییها فرصتهای فراوانی را برای توسعه علمی و فناوری و خلق ثروت فراهم کرده است. استفاده از این فرصت تنها در صورتی امکان پذیر است که علاوه بر خلق ثروت از طریق صادرات مستقیم نفت و گاز، ارتقا توان داخلی در صنایع نفت و گاز در بخشهای بالادستی و پایین دستی مورد توجه قرار گیرد.
جهت گیریهای اصلی در این حوزه عبارتند از:
- توسعه زنجیره ارزش افزوده نفت و گاز؛
- ارتقا توان داخلی در مدیریت و ساخت تجهیزات و ارائه خدمات در بخشهای بالادستی و پایین دستی نفت و گاز؛
- ارتقا بهرهوری در برداشت از میادین نفت و گاز و افزایش ضریب برداشت مخازن؛
- افزایش سهم کشور از درآمدهای حاصل از توسعه میادین مشترک نفت و گاز؛
- بومی سازی فناوریهای مورد نیاز درصنایع بالادستی و پایین دستی نفت و گاز؛
- تامین نیاز کشور به سوخت و نهادههای انرژی و قطع وابستگی در این حوزه؛
ظرفیتها و مزیتهای کشور:
- رتبه دوم کشور در دنیا از لحاظ ذخایر گاز و رتبه اول دنیا از لحاظ مجموع ذخایر نفت و گاز؛
- وجود شرکتهای توانمند داخلی در حوزه ساخت تجهیزات صنعت نفت و تولید فرآوردههای نفت و گاز؛
- عدم توسعه متوازن زنجیره ارزش نفت و گاز در کشور.