مدیریت امور بین الملل
در دیپلماسی علم و فناوری می توان به سه سطح از تعریف اشاره کرد:
- فناوری ابزاری برای دیپلماسی: تعاملات علم و فناوری میان یک کشور با سایر بازیگران بین‌المللی که در خدمت پیشبرد سیاست خارجی آن کشور قرار گیرد؛
- دیپلماسی ابزاری برای علم و فناوری: برقراری روابط سیاسی میان یک کشور با ذینفعان بین‌المللی که زمینه‌ساز تعاملات علم و فناوری گردد؛
- استفاده از علم و فناوری برای اهداف دیپلماسی: علم در راستای شکل‌دهی و حمایت از اهداف سیاست خارجی عمل می‌کند.
ظرفیت‌ها و مزیت‌های کشور برای توسعه دیپلماسی فناوری عبارتند از:
- برخورداری از ظرفیت علمی بالا در کشور؛
- ظرفیت خارجی با ارجحیت منطقه‌ای.
INTL[at]CPDI.IR
