گروه اقتصاد دیجیتال

گروه اقتصاد دیجیتال

توجه به توسعه‌ی اقتصاد دیجیتال(Digital Economy) یکی از محورهای اولویت‌دار و به عنوان یکی از مهم‌ترین زیرساخت‌های نظام اقتصادی کشورها مطرح است. اصطلاح اقتصاد دیجیتال ابتدا توسط دان تاپسکات در سال 1995 در محافل علمی مطرح و رواج پیدا کرد. تاکنون تعریفی مشخص از واژه اقتصاد دیجیتال در ادبیات تبیین نشده است. اما به طور کلی این مفهوم با کسب و کارهایی که محور آن فناوری‌های نوپدید است، مرتبط خواهد بود. فناوری‌های نوپدید هم به عملیات این کسب و کارها کمک نموده و هم زمینه‌ای برای رشد آنها را فراهم می‌نماید، و ضمن اینکه به واسطه‌ی این فناوری‌ها کسب و کارها، بهتر و سریع‌تر به یکدیگر متصل می‌شوند.

در حقیقت، بکارگیری و توسعه مکانیزم‌های کارآمد فناوری‌های نوپدید در اقتصاد موجب کاهش هزینه‌ها و تسهیل تعاملات، شکل‌گیری فرصت‌های جدید کسب و کار، افزایش شفافیت اقتصادی و امکان ایجاد ارزآوری برای کشور خواهد گردید.

ظرفیت ها و مزیت‌های کشور برای توسعه اقتصاد دیجیتال عبارتند از:

طبق گزارش آکسفورد اکونومیکس(Oxford Economics)، 15.5 درصد از کل تولید ناخالص دنیا(GDP) یعنی چیزی حدود 11.5 تریلیون دلار متعلق به اقتصاد دیجیتال است. طبق آمارها سهم اقتصاد دیجیتال نسبت به تولید ناخالص داخلی ایران حدود 6.5 درصد است، و برآوردها این سهم را حدود 30 میلیارد دلار نشان می‌دهد، ولی با توجه به نسبت 1 درصد جمعیت ایران به کل دنیا درآمدهای این حوزه توان رسیدن به حدود 155 میلیارد دلار را خواهد داشت؛ یعنی یک‌سوم تولید ناخالص داخلی ایران.

ایران با داشتن مزیت نیروی انسانی مستعد، متخصص و باانگیزه در حوزه کسب و کارهای نوین و همچنین نیاز کشور به تحولات اقتصادی پتانسیل بالایی را در توسعه این حوزه خواهد داشت.

DigitalEco[at]cpdi.ir