ماهی تیلاپیا مزیت‌های اقتصادی خوبی دارد و نسبت به تنش‌ها و مخاطرات محیطی مقاوم است. همچنین پرورش در آب‌های شور و لب‌شور ویژگی ممتاز این ماهی است که با توجه به محدودیت‌های منابع آب تجدید پذیر، برای کشور اهمیتی دوچندان می‌یابد. شایان ذکر است که واردات گوشت این ماهی سالانه حدود 50 میلیون دلار بوده است.

پرورش این ماهی در کشور، مخالفان و موافقانی داشت. مخالفان بیشتر دغدغه های محیط زیستی را مطرح و روی مهاجم بودن این گونه تاکید داشتند. از سوی دیگر، کارشناسان موسسه تحقیقات علوم شیلاتی قائل به این نبودند که گونه‌ی نیل ماهی تیلاپیا در لیست ماهیان مهاجم محسوب شود.

پیرو اختلاف نظر بین سازمان‌های وزارت جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط‌زیست، حکمیت در این موضوع به مرکز همکاری های تحول و پیشرفت سپرده شد و ایجاد کارگروه توسعه پرورش ماهی تیلاپیا در کشور با حضور دستگاه‌های مسئول و به ریاست مرکز همکاری‌های تحول و پیشرفت به تأیید دستگاه‌های ذی‌ربط رسید. در جلسه اول این کارگروه، آزادسازی پرورش ماهی تیلاپیا در 4 استان یزد، قم، سمنان و خراسان جنوبی مصوب شد.

این مصوبه از سوی ریاست محترم سازمان حفاظت از محیط زیست طی نامه شماره 1459-1 مورخ 1397/4/20 ابلاغ شده است.