بيمه صنعت هوايی و نقش آن در افزايش ايمنی و کاهش سوانح

با توسعه صنعت هوایی، ریسکها و مخاطرات مربوط به این حوزه نیز مورد توجه قرار گرفت. در این میان بیمه ها، با هدف انتقال ریسک گسترش یافتند و به تدریج بیمه هوایی به ویژه در بخش تجاری و مسافربری ایجاد شد. در کنار هدف توزیع ریسک که به پرداخت خسارت در صورت بروز سانحه اختصاص دارد، میتوان هدف دیگری شامل مدیریت و کاهش منابع ریسک برای پیشگیری از بروز سانحه نیز برای بیمه هوایی در نظر گرفت. بیمه هوایی معمولا توسط برخی شرکتهای بیمه موجود با خدمات عام ارائه میشود اما در مواردی شرکتهایی مخصوص بیمه هوایی ایجاد شده اند. گرچه برخی شرکتهای بیمه هوایی در سطح دنیا خدماتی در جهت کاهش علل بروز حوادث و سوانح ارائه میدهند، در ایران نیز مانند بسیاری از کشورها هدف اصلی و اولیه شرکتهای بیمه هوایی، توزیع ریسک بوده است.

در این گزارش انواع بیمه های صنعت هوایی و وضعیت بیمه محصولات و خدمات صنایع هوایی در ایران مرور میشود. همچنین عوامل بروز سوانح هوایی با هدف پیشگیری از وقوع و کاهش نرخ سوانح، ذکر شده، جایگاه بیمه و نحوه تأثیر آن در افزایش ایمنی با الهام از اقدامات شرکتهای مختلف در این زمینه، بررسی میگردد.

بیمه، یک مکانیزم انتقال ریسک است و طبق ماده 1 قانون بیمه ایران، عقدی است که بر اساس آن یک طرف تعهد میکند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر، در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارد آمده بر او را جبران نماید، یا وجه معینی بپردازد. در این بین متعهد را بیمه گر و طرف تعهد را بیمه گزار (بیمه شونده)، مینامند. همچنین به وجهی که بیمه گزار به بیمه گر میپردازد حق بیمه و به آنچه که بیمه میشود موضوع بیمه گفته میشود. در ادامه این قانون ذکر شده است که عقد بیمه و شرایط آن باید به موجب سند کتبی با عنوان بیمه نامه باشد. در بیمه نامه باید امور زیر بطور صریح قید شود.

1-تاریخ انعقاد قرارداد

2-اسم بیمه گر و بیمه گزار

3-موضوع بیمه

4-حادثه یا خطری که عقد بیمه به مناسبت آن بعمل آمده است؛

5-ابتدا و انتهای بیمه

6-حق بیمه

7-میزان تعهد بیمه گر درصورت وقوع حادثه

دریافت فایل کامل Pdf