تأمین آب آشامیدنی شهر و روستا از وظایف مهم دولت­ها به شمار می­آید. کیفیت و کمیت آب شرب عواملی هستند که در این راستا اهمیت زیادی دارند. تغییر در کیفیت آب شرب علاوه بر ایجاد مخاطرات برای سلامتی شهروندان باعث ابراز نارضایتی از سوی آنان نیز خواهد شد. پارامترهای مختلفی توسط شرکت­های آب و فاضلاب در سطح کشور جهت تأمین امنیت آب شرب پایش می­شوند. امروزه در کشور ما موارد مختلفی چون جامدات محلول کل (TDS)، شوری، نیترات، کدورت و آلودگی میکروبی سلامت آب شرب مردم را تهدید می­کند. یکی از پارامترهای بسیار مهم در این زمینه فلزات سنگین است. این فلزات چگالی نسبتاً بالایی داشته و در غلظت­های کم نیز سمّی و خطرناک هستند. فلزاتی چون جیوه، کادمیوم، سرب، نیکل، کروم، آرسنیک، مس و روی در این دسته قرار می گیرند. ویژگی مهم و وجه تمایز این فلزات با سایر عناصر فلزی سمی بودن آن­ها و خاصیت تجمع پذیری در بافت­های زنده است. بدین ترتیب در طول زمان با آشامیدن آب آلوده، جرم این فلزات در بدن انسان (یا حیوان) افزایش می­یابد و به بافت­ها و سلول­ها آسیب می­رساند. گستره­ اثر فلزات سنگین روی بدن انسان بسیار وسیع است و تمام سیستم گوارش، مغز و اعصاب مرکزی، پوست، قلب و عروق تحت تأثیر قرار می­گیرد. در نهایت نیز این فرآیند می­تواند منجر به بروز انواع سرطان در انسان شود.

     فلزات سنگین از منابع مختلف طبیعی و انسانی (غیر طبیعی) وارد آب­های سطحی و زیرزمینی می­شوند. فعالیت­ های صنعتی و کشاورزی، فاضلاب شهری، واکنش­های ژئوشیمیایی طبیعی، آلودگی هوا، آلودگی طبیعی خاک و آتشفشان­ها از جمله این منابع هستند. طبیعتاً اولین گام برای جلوگیری از اثرات سوء فلزات سنگین بر سلامت انسان، کنترل منابع آلاینده انسان ساخت است. در کنار این امر در بسیاری از نقاط کشور، خاک و آب زیرزمینی به صورت طبیعی به فلزات سنگین آلوده است و بنابراین لزوم تصفیه پیش از مصرف بیش­تر اهمیت پیدا می­کند. کمربند شمال غربی-جنوب شرقی کشور گستره­ وسیعی از شهرهایی است که منابع آب زیرزمینی آن­ها آلوده به فلز سنگین است. آن­چه در این میان از لحاظ فنی جلب توجه می­کند، بکارگیری یک فناوری کارا، به صرفه و مطمئن است که بتواند در کنار سایر فرآیندهای تصفیه که مقدار پارامترهای دیگر کیفیت آب را کنترل می­کنند، فلزات سنگین را تا حد مجاز حذف کند. 

دریافت متن کامل گزارش